Thaoryn: schrijfupdate
4-8-2016 15:12
Thaoryn is een vaste aanwezigheid op de voorpagina van mijn website. Projecten komen en gaan, maar zij blijft haar plekje koppig vasthouden. Vooralsnog zijn er geen spectaculaire mijlpalen te melden, maar ik vond het toch tijd voor een kleine update: hoe gaat het nou eigenlijk met mijn boek?
Puur in getallen: het Word-document telt inmiddels 83.769 woorden verdeeld over 152 pagina’s. Ik heb me laten vertellen dat in een gedrukt boek ongeveer 260 woorden op een pagina staan, wat in dit geval zou betekenen dat ik op pagina 323 ben. Het zal vast wel wisselen per uitgave, maar stel dat dit als vuistregel klopt, dan schat ik dat het hele verhaal goed zal zijn voor twee boeken van elk tegen de 500 pagina’s… een getal waar ik nog niet helemaal aan gewend ben.
Ik ben nooit van plan geweest om twee dikke boeken te schrijven. Het oorspronkelijke plan was één boekje van een pagina of 300—een gek idee dat ik al klaar zou zijn als die schatting had geklopt. Toen ik echter het verhaal verder begon uit te werken, bleek er veel meer in te zitten. De mooiste weg van begin naar eind bleek een kronkelige, en allerlei personages, die allang hun rol in het grotere geheel hadden, bleken ook een persoonlijke ontwikkeling te moeten doormaken. Mijn doel is nog steeds niet om twee dikke boeken te schrijven, maar wel om het verhaal dat in mijn hoofd zit zo goed mogelijk te vertellen, hoeveel pagina’s daar ook voor nodig zijn. De hoeveelheid werk die nog voor me ligt is soms wel intimiderend, maar ik heb nooit overwogen om het op te geven. Ik kan mijn personages en mezelf niet in de steek laten.
Inhoudelijk kan ik natuurlijk weinig zeggen zonder het verhaal te verklappen, dus ik zal het een beetje algemeen moeten houden. De eerste helft van het boek draaide in zekere zin om het introduceren van personages, wereld, en problemen, en om het goed uit haar evenwicht brengen van de hoofdpersoon. Nu dat is gebeurd, begint de belangrijkste gebeurtenis van het boek in beeld te komen. De komende hoofdstukken zullen direct naar die gebeurtenis toe werken en alles wat daarna komt, inclusief de grote finale, zal gaan over de consequenties. Ondertussen werkt de hoofdpersoon zich steeds verder in een onmogelijke spagaat, omdat dat de enige manier lijkt om er uiteindelijk weer uit te komen…
Leuk om te schrijven, maar niet eenvoudig. Ik ga me steeds meer realiseren hoeveel ballen ik eigenlijk tegelijk probeer te jongleren. Er lopen meerdere mysteries waarin ik stapje voor stapje naar onthullingen toe werk. Sommigen zullen in dit boek worden afgerond, anderen gaan pas in boek twee echt een rol spelen, maar ook die wil ik alvast introduceren. Personages en hun onderlinge relaties maken ontwikkelingen door, en de hoofdpersoon leert haar vrienden en vijanden beter kennen—allemaal veroorzaakt door en in dienst van het hoofdplot, dat ik weliswaar van begin tot eind heb uitgewerkt, maar dat me toch nog regelmatig voor verrassingen en valkuilen zet. En dan heb ik het nog niet eens over het stukje bij beetje verder invullen van de setting.
Ik heb steeds de neiging om voorspellingen te doen over wanneer de eerste versie van boek één af zal zijn—de huidige is ‘ergens in de herfst’. De waarheid is dat ik gewoon stug door blijf schrijven en mijn schrijfroutine probeer te verbeteren, tot ik op een dag de laatste zin typ. En dan? Het Grote Herschrijven…