Xenophobia is voorbij
3-5-2016 22:07
Alweer bijna een maand geleden, op 8-10 april, was de laatste aflevering van de LARP Xenophobia. Voor de vierde en laatste keer waanden de spelers zich in een post-apocalyptische wereld, zo’n 160 jaar na het falen van een allesomvattend sociaal netwerk. Er werden ontdekkingen gedaan over het verleden en afspraken gemaakt over de toekomst, er werden vriendschappen en familiebanden op de proef gesteld en offers gemaakt. Het was een waardige afsluiting van een hele mooie serie.
Ik heb de pagina over Xenophobia uitgebreid met een samenvatting van het verhaal en een kleine greep uit de gemaakte foto’s.
Drie jaar geleden was Stichting Lore-ley net gestopt met LARPs organiseren, maar ik had er nog geen genoeg van. Het was de week na Xenophobia I, en een paar enthousiaste spelers hadden me praktisch overgehaald om de volgende keer mee te doen. Diezelfde avond kreeg ik echter een mailtje van de organisatie, die op zoek was naar gastspelleiders. De beslissing was snel gemaakt. Ik heb me sindsdien met enige regelmaat afgevraagd waar ik in vredesnaam aan begonnen was, maar als ik terug kijk, was alle werk en stress het zeker waard.
Xenophobia sloot heel goed aan op het soort verhalen waar ik van houd: verhalen die draaien om de personages, de ontwikkelingen die ze doormaken en de keuzes waar ze voor komen te staan, en niet alleen om de gebeurtenissen die ze meemaken. Maar ook: verhalen waarin geen simpele scheiding te maken is tussen goed en kwaad, alleen tussen verschillende partijen met elk hun eigen belangen en overtuigingen. Dat tweede punt werkte zo goed omdat we lekker op één lijn zaten met het team over de setting, maar het eerste is toch vooral het werk van de spelers, die zich zo goed inleefden in hun rol met het uitspelen van allerlei kleine en grote conflicten, dat we soms als spelleiding niets meer hoefden te doen dan toekijken en genieten.
Een ander favoriet onderdeel van Xenophobia was de techniek, en dan met name de indrukwekkende, (bijna) volledig autonoom werkende puzzels van aflevering III en IV. Zeggen dat het veel werk was, is de grootste understatement ooit, maar ik ben ontzettend blij met wat het uiteindelijk geworden is en wat ik daaraan heb kunnen bijdragen.
En nu? Voorlopig houd ik het even voor gezien wat LARP organiseren betreft, om al mijn tijd te kunnen steken in het af schrijven van Thaoryn en natuurlijk mijn werk aan Herald. Maar daarna... Wie weet?